සිත් මල

සිත් මල ඔබයි පෙම් බැන්ද
මා හට තරම් මහ මෙර
එසිත් මල රිදවන්න
නැත සිතුවේ මා ප්‍රියේ
මතු දිනෙක නොම වන්න
සිත් රිදුම් ඔබෙ සිතට
රැක ගන්න ඔබෙ මගේ
සතුට සැමදා සිතා
නිසාවෙනි ආදරේ
කරන්නේ මේ හැම

නොදුටු කුමරිය

තොඳොල් බස් සැම විට

දොඩයි නොඅඩුව හැකි විට

සිටින්නට සිතයි මට

අසාගෙන ඔබෙ සොඳුරු හඬ

කීවත් කතා නොයෙකුත්

දුරින් පමණයි ඒ හැම

ඔබයි මා සිත් ගත්

නොදුටු කුමරිය මා නෙත්

පින්තූරය: http://www.comicartfans.com/ වෙතිනි

පැතු මුත් මා ඔබ, මා නොව ඔබ හිමි

එදා මා
සිතූ දා
ඔබ මා
වේ වා

දැනු නා
නොව මා
ඔබ හිමි
මතු දා

රිද වා
ඔවු නා
කිම මා
ඔබ හා
කිය ලා
සිතු නා

හැර දා
පැතු දේ
සිටි යා
කර බා

පෙරපාසලේ පළමු දිනය

බෑ බෑ අම්මෙ මට ඉන්නට බෑ අම්මේ

අකුරු කරන්නට බැහැ අම්මා නැතුව

යන්නට එපා අම්මේ මා මෙහි තියලා

ගියොත් එමි මමත් ආපසු ගෙදර බලා...

පෙරපාසල මා ගිය ඒ පළමු දින

හැඬුවා එලෙස ඉන්නට බෑ කියා මම

කිව් ලෙස පිටවුණා පෙරපාසලෙන් මම

කාටත් හොරෙන් යන්නට අපෙ ගෙදර බලා...

කොහෙදැයි මේ යන්නෙ තනිවම අසයි සැම

වෙන කොහෙ යන්න ගෙදරයි මේ යන්නේ

යන විට ටික දුරක්, අම්මා මාව සොයන්

ආවා රැගෙන යන්නට සැලවී පුවත...

විසිතුරු හිස් බව...

මාරු විය වසන දෙස
දකින දෙය නොබලාම
යෑම ගුණ වේ
නොසිතා දුර දිගට

එන එන විසිතුරු
දේ ගෙන හැඩ වී
පයින් නොව
හිතින් හිතාම
පා තබයි මිනිසුන්
පෙනෙන්නට
මුළු ලොවට

අන් දෑස පිනවන්න
එයින් තමනුත් මනා
ලෙස සැනසී ඉන්න
විඳියි වද වේදනා
තම සිතින් ඒ දනෝ

නමුත් ඒ දෙස බලන
ගුණැති මිනිසුන් දකියි
ඔවුන් ඒ කරන දෙය
පුරා ඇති හිස් බව...

සරසවි බුදු රුව වැන්දේද?

සරසවි ඇවිත් දැන් කී වසරක් වුනාදෝ

ආ දා පටන් කීයක් වැඩ කළා දෝ

හිමි පිළිරුව පසුකර කී වරක් ගියාදෝ

වැන්දේ ඔබත් අප හිමි කී වරක් දෝ

සීත ගඟුලෙ සිහිලස දැනිලා නැතිදෝ

බුදු හිමි නැමැද සිහිලස විදගෙන නැතිදෝ

සිහිලක් නැති බිමේ ඔබ තව විඳවයිදෝ

සැනසෙනු පැමිණ වැඳ අප මුණි රජින්දෝ