2011 සිට 2012 ට

වසර අවසන් දිනය

         ලෙස නොව

ඇරඹුමට නව වසර

         පෙරදින

ලෙසම සිත් වෙමු

         සිතා බලමින්

කරපු කම් අප

         ගෙවුනු වසරේ

නොකර නැවතත්

         කරපු අකුසල් 

කරමු තව තව

        කුසල් අපි සැම

නොසිතා පමණ

        තම ගැන

කරමු කටයුතු

        සිතා සැම ගැන

හෙටින් එළි වෙයි

        නවමු වසරක්

පතමු නව වසර

       සැමටම

වාසනා පිරි

       දිවි ලැබෙන්නට

ඇය බලයි මා දෙස...

ඇය බලයි මා දෙස

කිමද බැල්මක් එලෙස

බලමි මම ඒ දෙසම

හඟවමින් ඇයි ‍එලෙස

තේරුණා තේරුණා

සිතක් ඇති සෙයක් මට

එත් කෙලෙසකද මම

පතන්නේ ඒ ලෙසම

නැත සියලු පැතුමන්

ඉටුවන්නෙ සිත් සේ

නොපැතු පැතුමක් පතා

දුකක් ගන්නේ කිමද

උස ඇතිද මට හරිද

සුදු පාට කලු පාට

දහසකුත් දේ බලා

සිතන්නට නොහැක අද

දුටු සැනින් සිතේ නම්

එය වේවි උරුමයම

එතැන් සිට ලොව තමන්

සදා ගත යුතු වේ නොවෙද?

සරසවි අසිරි

සරසවි අසිරි
රැයට සපිරි
බලනු රිසි
රැයට සරසවි

එලියෙන් විදුලි
හැඩවුනු සුමනදිසි
දැකගති රැයට
යන අය නිතර

යුවල් පෙම් කෙලින
සරසවියෙ නිරතුරු
කරයි මතකයන් රැස්
එවන් හැඩ බලමින්

සිනා තව තව ලාභ වේවා

කඳුලු මිල වැඩි වේවා
සිනා තව තව ලාභ වේවා
එදින අප තව දිලිඳු වීලා
කඳුලු ගැනුමට නොහැකි වීලා
සිනා පමණක් ලඟා වීලා
සිනාසෙමු අපි ගයා රඟ දී
සතුටු ගඟුලේ ගිලී නැහැවී...

අපි අපේ වීම...

කඳුලු පිසදා

අප සිනාසෙන

මල් ලොවේ රජ

කිරුළු පළඳින

දිනය ඈතක

නොවේ සොඳුරිය

මග බලා ඉමු

ඇඟිලි ගැන අපි

දිනය එන තුරු

අප අපේ වන

ලොවම අමතක

කර එදින අපි

සතුටු ගඟුලේ

නාමු පිහිනා

ගයා තුටු ගී

විහඟු පරදා

ඉගිල යමු අපි

අඹර පීරා...

සුන්දර සිරිලක

සුන්දර සිරිලක

මගේම මව් රට

ඉපදුනු අප හැම

පෙර පින් කර ඇත

සොබා සිරිය පිරි

සිරිලක මව් අපෙ

රකිමු සදා අපි

පන මෙන් සිරිලක

photo URL: http://www.lakdasun.org/forum/index.php?topic=500.0

ආදරය දැනේවිද

ඉකිබිඳුම ඇසේවිද
               නොසන්සුන් දෙසවනට
කඳුලැලි පෙනේවිද
               වල්මත් දෙනෙතට
තනිකම දැනේවිද
               තනි නොවූ හිතකට
සොඳුරු බව දැනේවිද
               ඔහේ යන දිවියකට
ආදරය දැනේවිද
               කුරිරු හදවතකට

අද නම් බෑ කියන්න බෑ

මෙච්චර කල් බලාන ඉදලා

අද නම් බෑ කියන්න බෑ

කොච්චර අමාරුවෙන්ද

මම ඉවසන් හිටියෙ

මට හිතෙනවා අද තමා දවස

කොහොම නම් මග හරින්නද

ඇඟිලි ගැන ගැන

බලාගෙන හිටියෙ

වෙලාවක් ලැබෙන කම්

අද නම් හිතේ හැටියට

නිදාගන්නවා

කවුරුවත් ඇහැරවන්න එපා...

සිනා බෝ වේවා...

කොයි තරම් සතුටුද

හිනා වෙලා ඉන්න

හැමදාම ඔය වගේම

එපා දුක් වෙන්න

කිසිම දෙයක් ගැන

මට බලාන ඉන්න බෑ

දුකින් පිරෙන මූන දිහා

අපිව අඬවන්න

ගොඩක් අය බලාන ඉන්නවා

ඒ අය අපිව අඬවනකොට

අපි ආයෙත් සතුටු වෙමු

හිනා වෙමු 

අපිව අඬවලා

ඒ අය හිනා වෙන දිහා බලලා

අපි සතුටු වෙමු

මොකද මිනිස්සු සතුටු වෙන්නෙ

එක එක දේවල් වලට

ඒකයි...

අපි අඬන එකෙන්

තව අය සතුටු වෙනවනම්

අපි සතුටින් අඬමු...

අඬ අඬා හිනාවෙමු...

මේක මහා පුදුමාකාර ලොකයක්...

ගුරුද සළකයි නොවරදවා

ගුරු සිත නොරිදවා

වේලාව නොවරදවා

සිටියොත් ගරුද කරලා

ගුරුද සළකයි නොවරදවා

ගුරු වී මාද යහමින්

ඉගැන්වු හැටි ඒ කල

සිහි වේ දකින විට

අද සැබෑ ගුරුවරු

අද දුටිමි ගුරුතුම

සිතයි තම සිසු පිරිස

තම කොටම සළකා

සැබෑ ලෙස

පෙන්වමින් ගුරු ගුණ...

විභාගය

ලියා ඇත විභාගත්

ඇති තරම් මෙතෙක් කල්

මෙවන් වූ විභාගත්

නැත ලියා මෙතෙක් කල් 

පාන් පාන් මෙන්න පාන්

පාන් පාන් මෙන්න පාන්

කාලා ඇතිද මෙහෙම පාන්

සම්බෝලත් එක්ක පාන්

කාලා නිදමු අපිත් පාන්

තුන් වේලම බත් කාලා හිටපු අපි

පාන් කාලා කම්මැලි වී ඉන්න අපි

යෝධයන් සිටි රටකය ඉන්නෙ අපි

පාන් කාලා යෝධ වේද කොහොම අපි

ලැප් එකක පිපිලා මලක්

මෙන්න බොලේ වැඩක්

ලැප් එකක පිපිලා මලක්

නෑ නෑ

නොවේ එහෙම දෙයක්

ලැප් එක උඩ කඩපු මලක්

අදයි පෝය උඳුවප්

පූජා කරමු මලක්

ලොව්තුරු බුදු පියාණන්ට

ලැබෙයි ඔබට පිනක්

සල්ලි සල්ලි මෙන්න සල්ලි...

හොයන අය දනී හොයනා අමාරුව

කරන කෙනා වැය නොදනී අමාරුව

කරන කලට වියදම් හරි සනීපය

සොයන කලට ඇඟට දැනෙයි විඩාවම

විඩා නැතිව සොයනා අය නැතිව නොවේ

තවත් කෙනෙක් දුක් විදලා සොයන මුදල්

ඇතැමුන් ගනී අසරණයින් මුලා කර

ගත්තත් එහෙම නැත වන්නේ යහපත නම්

මව්පියවරුන් දුක් විඳලා සොයන මුදල්

දරුවන් වෙතේ රිසි සේ වැය කරන අනේ

ඇයි දරුවනේ නොසිතන්නේ ඔවුන් ගැන

ඵල ඇති දෙයට වැඩ කටයුතු කර ගන්නේ...

මම දුටුවෙමි සකි අමුතු සතෙක් සකි

මම දුටුවෙමි සකි

අමුතු සතෙක් සකි

නෑ නෑ ඒ සකි

කෑම රැගෙන යන

කූඹියො වේ සකි

මෙන්න බලන් සකි

කුහුඹු වැඩක් සකි

ඇයිද නුබත් සකි

මෙලෙස නොවී සකි

කම්මැලි වී සකි

නිදා සිටිනු සකි

තනිව කරනු බැරි

නම් එක් වී සකි

දියුණට මග සරි

කළ යුතු වේ සකි

අද ළමයින්ට ඇයි නැත්තේ පොඩි කාලේ....

බෝඩිම ඉදිරිපිට සැමදා අපි වෙසෙන

සෙල්ලම් උයනක්ය සැමදා පිරෙන

දකිනා විටදි සෙල්ලම් පොඩි උන් කරන

යන්නට හිතයි සෙල්ලම් කරලා එන්න

දුව පැන ඇවිදලා මා ගම හැම තැනම

පොඩි සන්දියේ කළ සෙල්ලම් සිහි වෙනවා

උදේ ඉදන් වෙල් යායේ කළ සෙල්ලම්

දවස පුරා ඇල දොල වල නැටූ තරම්

අද ළමයින්ට ඇයි නැත්තේ පොඩි කාලේ....

කුප්පි කුප්පි..... මෙන්න කුප්පි....

විභාග කාලෙට

සරසවියක් තුළ

මේවා නොඅඩුව

ඇත පිරිලා

ලෙක්චර් හෝල් වල

කැන්ටින් වල ඇත

පුස්තකාලයේ සහ

ගස් යට එහෙමත්

හරි හරියට

මේවාකෙරෙති

තේරෙන උදවිය

අනිත් එවුන් හට

ෆිට් එක හින්දම

කියලා දෙද්දී

බොහො දෙනෙක් ඇක 

ගොඩ දාගන්නේ

කුප්පි නිසාමය

සරසවියේ...

ලෙක්චර් වල හෙම

සැමදා නිදියපු

බොහො දෙනා

මේවට එන්නේ

පුදුමෙ කියන්නේ

කුප්පි වලදි නම්

මේ අය නැත

නිදි සුවය විදින්නේ

එනමුත් කුප්පියෙ

පවා නිදන අය

නැතුවම නොව බව

කිව යුතු වන්නේ...

දාන අයට පින්

ගන්න අයට ඇක

කුප්පි නිසා හැම

දෙන ගොඩ යන්නේ

කුප්පි කුප්පි..... මෙන්න කුප්පි....

කවුරුද මේ වගෙ ලැප්ටොප් ඇති අය ?

දැක ඇත අපමණ

ලැප්ටොප් හැම තැන

නැත දැක ලැප්ටොප්

මෙහෙමත් ලැප්ටොප්...!!!

මෙවැනි වදන් ඇත

ලියලා පෙර දැක

එනමුත් නොම ඒ

ලැප්ටොප් මත නම්

වාහන දූවිලි

බැඳිලා ඇති විට

පොඩි අය මේවා

ලියලා යන්නේ

දැන් දැන් ලැප්ටොප්

වාහන ගානට

වැටිලා ඇති බව

පෙනේ නේද හැටි

නැත හැම තැන මේ

ලෙස වන ලැප්ටොප්

කවුරුද මේ වගෙ

ඇති අය ලැප්ටොප්...???

සරසවි කැන්ටිම සහ අපි...

මොරටුව සරසවිය අපි සැමදා යනෙන

ඇත බොහොමයක් කැන්ටින් නම් අඩු නැතිව

වල ගොඩ දෙකද ගුල සහ එල් කැන්ටින්ද

ගොඩ උඩ සමග ගොඩ උඩ පොෂ් කැන්ටින්ද

තුන් වේලමද මග නොහැරම තේ වේල

මග බලනවා අප එන තුරු හැමදාම...

පුරුදු ලෙසම ඇත පෝලිම එහි සැමදා

කෑවොත් ඉතින් යනවා බොරු වෙලාවට

ලෙක්චර ඉතින් පන්නනවා අප සිකුරු...

එනමුදු නොකා බෑ බඩගිනි ඉහට උසේ

ඉදලා පොලිමේ මේ ලෙස තුන් වේල

අපි ගන්නවා දිව බොජුනක් වැනි කෑම...

බොජුනේ තරම ගැන නම් තව කිමද කතා

කියනා කට හොදයි කැන්ටිමෙ බත් කන්න

එනමුදු ඇතැම් දින එහි ඇත රස කෑම

නොකීවොතින් එය හරි මදි හැඟේ මට

කාලා කැන්ටිමේ බත් සැමදා මෙලෙස

කර ගත යුතුය ඉගෙනීමද හැකි පමණ...

ලෙක්චර් එකට නොගියත් අපි සැමදාම

ඉන්නේ කෙලෙස නොගිහින් මෙහි සැම වේල

විමසා බලන කළ අපි මෙහි ආ දා සිටම

කර ඇති දේ කිමද වැඩි වැඩියෙන්ම අපි

වෙන අන් කිමද කවුරුත් දන්නා ලෙසම

කාලය ගෙවීමයි කැන්ටින් වලම ඉඳ...

පොත නුදුරේ මග බලතේ

අපි මිතුරේ

කතා අතරේ

පොත නුදුරේ

මග බලතේ

අපි එනතුරු

පොත බැලුමට...

නැතිද පැතු ලොව ?

ඔබ ඉන්න මා ළඟම

මම තුටින් සිටිමි සදා...

සෙනෙහෙ පුරවා

පුදමි ඔබ හට ආදරේ...

දැනෙයි ඔබ දුර

යන්න සැරසෙන

අයුරු මා හට...

නැතිද පැතු ලොව

සදා සිටිනට

මා ළඟින්...

ඔබේ ලෝකය 

නොවේ නම් මෙහි...

යන්න අවසර

අවැසි මොහොතක...

නොඑන්නට යළි

මගේ දිවියට...

නමුදු යම් දින

ඔබට යළි මා...

අවැසි වේ නම්

එතෙක් සිටිනෙමි

ඔබේ නාමෙන්...

එන්න මා වෙත

ආදරෙන්...

සිත නොම දේ අද මාගේ...

සඳ නොපෙනේ

වැහි අහසේ
ඔබ ඈතක
නැත මා ලඟ

පොත් බැලුමට

වෙනදා සේ

සිත නොම දේ

අද මාගේ...